تاثیر کارآموزی بالینی بر شناخت، نگرش و تسلط دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین در انجام مهارت-های بالینی

زمینه و هدف: آموزش بالینی، جایگاه پرورش مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری، جهت ورود به جامعه کاری خود یعنی بیمارستان می باشد و بررسی ها نشان داده است که ادراک دانشجویان از محیط آموزش بالینی با آنچه که در واقعیت وجود دارد، متفاوت است و آن ها دنبال محیط یادگیری هستند که از مطلوبیت بیشتری برخوردار باشد. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی نظرات دانشجویان، مدیران و مربیان پرستاری در رابطه با تاثیر کارآموزی بالینی بر شناخت، نگرش و تسلط دانشجویان پرستاری در انجام مهارت های بالینی انجام شده است. روش بررسی : این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در آن 150 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین و 22 نفر از مربیان پرستاری و 5 مدیر پرستاری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ای بود که از دو قسمت تشکیل شده بود: 1- مشخصات زمینه ای که شامل 7 سؤال بود، 2- پرسشنامه ای جهت سنجش نظرات دانشجویان، مدیران و مربیان پرستاری با 51 سؤال در 5 آیتم کاربرد دروس تئوری، خصوصیات مربیان بالینی، شرایط محیط آموزش بالینی، روش های ارزشیابی بالینی و ابعاد شرکت در کارآموزی بالینی بود که پس از تأیید روایی و پایانی آن مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که اگرچه دیدگاه های دانشجویان، مربیان و مدیران پرستاری در زمینه بهبود کارآموزی های بالینی در بعضی از آیتم ها از هماهنگی لازم برخوردار نبود، اما از نظر پاسخ دهندگان، شرکت در دوره های کارآموزی بالینی، شناخت، نگرش و تسلط کارآموزان را در انجام مهارت های بالینی تا حد زیادی بهبود می بخشد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده، دیدگاه های متنوع دانشجویان، مربیان و مدیران پرستاری را پیرامون وضعیت محیط آموزش بالینی مطرح کرد. شناسایی دقیق نقطه نظرات می تواند منجر به شناسایی مشکلات کلیدی آموزش بالینی گردد که می توان با عنایت به آن ها استراتژی های مناسبی را جهت افزایش اثربخش آموزش بالینی به کار بست